Telefon Angin (風の電話, kaze no denwa) ialah sebuah pondok telefon tidak bersambung di Ōtsuchi, Wilayah Iwate, Jepun, di mana pelawat boleh mengadakan perbualan sehala dengan orang tersayang yang telah meninggal dunia. Pada mulanya, pondok telefon ini dicipta oleh pereka taman Itaru Sasaki pada 2010 untuk membantunya menghadapi kematian sepupunya. Dia kemudian membuat keputusan untuk memberikan akses terbuka kepada orang ramai pada tahun berikutnya selepas gempa bumi dan tsunami Tōhoku 2011 mengorbankan lebih 15,000 orang di wilayah Tōhoku. Telefon angin itu telah menerima seramai 30,000 pelawat. Beberapa replika telah dibina di seluruh dunia, dan ia telah menjadi inspirasi untuk beberapa novel dan filem.